Μια μικρή μοναξιά

Κι ήταν, λέει, κάποτε, μια μικρή μοναξιά. Πάντοτε μικρή. Ποτέ δε μεγάλωνε. Στη μετριότητα παραδομένη.
«βλέπω τους φίλους μου μία με δύο φορές την εβδομάδα, υπολογισμένα»
«πηγαίνω σουπερ μάρκετ κάθε Σάββατο, υπολογισμένα»
«κάνω μπάνιο ανά δύο ημέρες και ντους κάθε βράδυ, υπολογισμένα»
«τα βράδια κοιτάζω το ταβάνι, υπολογισμένα»
«τα σαββατοκύριακα ξενυχτάω, υπολογισμένα»
«τη μέρα δεν προλαβαίνω να κλάψω, υπολογισμένα»
Ποια άκρα; Ποια ηδονή της ταλάντευσης;
Μεγαλύτερος γκρεμός η σιχαμένη μεσότητα.
Να τα βράσω το μέτρο σου, ρε Αριστοτέλη...