Κυριακή 7 Οκτωβρίου 2012

Μια γουλιά νερό θα πιω, πώς αλλιώς να καταπιώ πως τα πάντα αλλάζουν...


Μια πόλη πίσω...
Ένα σπίτι πίσω...
Τρία μεγάλα υπνοδωμάτια, ένα μεγάλο σαλόνι, ένα χολ, ένα «ο χώρος κλιματίζεται» πίσω...
Τρισεκατομμύρια δάκρυα πίσω...
Μια ζωή πίσω...
Μια ζωή μου πίσω...

Και μπροστά;
Μπροστά τι;
Ας είναι μπροστά κι ας είναι ό, τι θέλει!

2 σχόλια:

  1. Μπροστα κι ας ειναι ο,τι θελει...; γιατι εμενα αυτο με τρομαξε; θα το συζητησω με την ψυχοθεραπευτρια μου !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή