Παρασκευή 11 Φεβρουαρίου 2011

Αμήν.



Δεν ξέρω τι κάνω, δεν ξέρω που πάω, δεν ξέρω που είμαι, δεν ξέρω τι είμαι, δεν ξέρω γιατί γράφω. Ή μάλλον, ψέματα, αυτό το τελευταίο το ξέρω, αυτό το τελευταίο είναι το μόνο που ξέρω γιατί η απάντηση είναι εύκολη:‘Για να μη χάσω κάθε ψίχουλο αντοχής ,που μου έχει απομείνει’. Ξέρω ,ότι θα τα διαβάζω στο τέλος και θα θέλω να πατήσω το backspace για να μην τα ξαναδιαβάσω ποτέ και κυρίως για να μην κάνω το λάθος να τα μοιραστώ με κανέναν.
Βλέπεις, ακόμη και τον εαυτό μου έπεισα πως είμαι δυνατή.
Υπόσχομαι. Αυτήν τη φορά δε θα το κάνω.
Υπόσχομαι. Αυτήν τη φορά έχω ανάγκη να μην το κάνω.
Υπόσχεση. Άλλη μια γελοία υπόσχεση. Εάν τις έγραφα σε χαρτί θα είχα εκδώσει τόμο.
Ίσως , όμως, με αυτές να παίρνω μικρές παρατάσεις ζωής.
Ή και μικρές παρατάσεις θανάτου.
Όλη μου η ζωή μια υπόσχεση.
‘Υπόσχομαι πως θα χαμογελάω πιο πολύ, υπόσχομαι πως θα ανοίγομαι πιο πολύ, υπόσχομαι πως θα αδυνατίσω, υπόσχομαι πως θα προσπαθήσω να μου αρέσει η σχολή μου, υπόσχομαι πως θα προσπαθήσω να βρω λίγο χρώμα, υπόσχομαι πως θα βάλω τους κανόνες μου, υπόσχομαι πως θα ζήσω καλά με τους ήδη υπάρχοντες κανόνες, υπόσχομαι να μην ξανακυλήσω.. Υπόσχομαι.. Υπόσχομαι πως θα προσπαθήσω..’
Το χειρότερο είναι ότι έπαψα να πιστεύω. Στις υποσχέσεις τις δικές μου, των άλλων, στη δύναμή μου, στην αντοχή μου.
Κάποτε είχα κάτι. Κάποτε είχα κάποιους. Τώρα δεν έχω τίποτε. Τώρα δεν έχω κανέναν.
«Θα μείνεις μόνη σου στο τέλος με αυτά που κάνεις» μου είχε πει πριν καιρό η Ανατολή για να με πειράξει μετά από κάποιον τσακωμό μας. Και η φράση της αυτή με έχει στοιχειώσει σαν την πιο βαριά κατάρα. Βλέπεις, φίλε μου, τη μοναξιά πάντοτε την αναζητούσα ως καταφύγιο ,αλλά ,τώρα που μόνο αδιέξοδος μονόδρομος οδηγεί σε αυτήν, έγινε θηλιά.Και με πνίγει κάθε νύχτα και πιο πολύ. Και με βουτάει στο βυθό κάθε λεπτό και πιο βαθειά. Και μου μετράει τους παλμούς κάθε δευτερόλεπτο και πιο γρήγορα.
Και με πεθαίνει κάθε μέρα και πιο αργά.
Μέχρι το τέλος.
Αυτό υπόσχομαι πως θα το βάλω ΕΓΩ.







Υ.Γ: «Θα μείνεις μόνη σου στο τέλος με αυτά που κάνεις» μου είχε πει πριν καιρό η Ανατολή για να με πειράξει μετά από κάποιον τσακωμό μας.

14 σχόλια:

  1. «Θα μείνεις μόνη σου στο τέλος με αυτά που κάνεις»


    μου το λεει η μαμα σου συνεχεια.και ειναι η φραση που βουιζει στο κεφαλι μου οταν ΔΕΝ ειμαι μονη μου.
    πφ.σε καταλαβαινω.
    βαθια ανασα και παμε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. καποτε ελεγα και εγω "ανασα και παμε" και το υποσχομουν στον εαυτο μου..
    αλλα τωρα υποσχομαι πως δε θα υποσχεθω τιποτε ξανα..:\

    (σου το λεει η μαμα ΜΟΥ??)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. "η μοναξιά πάντοτε την αναζητούσα ως καταφύγιο ,αλλά ,τώρα [......]μετράει τους παλμούς κάθε δευτερόλεπτο και πιο γρήγορα"

    σα ΦΙΛΗ το μονο που μπορω να επισημανω ειναι οτι ξερω να μετραω τους παλμους πολυ καλα! καλυτερα-σιγουρα- απο τη μοναξια....
    να γινω το πιεσόμετρό σου???
    (κι επειδη ισως γελας με τη φραση που θυμιζει σεξουαλικο υποννοουμενο, ή ισως και να σκεφτηκες "καλα ρε μαλακα, εχει ορεξη για πλακα?", σου λεω οτι ειναι η πιο ειλικρινης σκεψη που εκανα διαβαζοντας το κειμενο σου.... αξιζει να εχεις καποιον μεχρι οταν θα χρειαζεται να μετρας τις πιεσεις και τα τριγλυκεριδια και τις χολιστερινες και γενικα ολα αυτα που προερχονται απο την υπερκαταναλωση του καλλιγευστου... να ειμαι εκει???????

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. πι.εσ. η παρενθεση κλεινει στο "κειμενο σου".. επειδη εχω μια ταση-οπως και στο μιλητο- να τς αφηνω ανοιχτες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. παααει και το καλλιγευστον,εχει να με δει κατι χρονια..κουραστηκα να γουρουνιαζω μονη μου..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. η δικη μου μαμα το λεει :Ρ
    αν μου το ελεγε η δικη σου ισως το προβλημα μου να ηταν οντως μεγαλυτερο,χαχα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. μη μου βαζεις ιδεες γιατι εχω καιρο να ερθω και δε θελω και πολυ για να ζητησω εορταστικη υποδοχη μετα σουβλακιων και παστακιων..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. σε σχημα καρδιας ,λογω της ημερας?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Tok, tok...kopelitsa, mporo na kata8eso k ego?

    Na po oti exo pei akribos ta idia - k nai ntrepomai pou to omologo dimosios, opos ntrepomai pou erxontai kai 3anaerxontai tetoies skepseis sto kefali mou. Alla...die3odos...dn exei giatrosofi, dn exei isos kai giatreia (?)...8eous kai prosefxes tis ekopsa..

    Kai ego mesa se olous osous espefsan na sxoliasoun, exo apla na po oti se nio8o. K profanos afto dn exei skopo na se kanei na nioseis ligotero "moni" apo oti ais8anesai...alla mporei na se kanei na skef8eis akoma k to pio paralogo...oti gia na simbainei k se allous, einai eite simeio ton kairon, i mia diadikasia pou oloi kaloumaste na perasoume...k afto legetai amfisbitisi...prota diki mas,meta tn giro mas, etsi gia na doume 3eka8ara oti aftos o kosmos dn mas xoraei...k afto dn einai simbouli...i simbouli einai "kopse tis telesidikes koubentes" k bgale ena eisitirio gia edo....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. πρωτον:χαιρομαι που επανα-συνδεθηκες και ελπιζω να επανα-φερεις και το blog σου.
    δευτερον:οσο εγωιστικο και αν ακουστει,δε μου απαλυνει καθολου τον πονο το γεγονος πως τη δικη μου τη μαυριλα την εχουν περασει και θα την περασουν και αλλοι γιατι για μενα ειναι η ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΜΑΥΡΙΛΑ,η πιο μεγαλη και η πιο αλυτη.
    τριτον:θα προσπαθησω να τις κοψω γιατι παντα τις ονομαζω τελεσιδικες και ποτε δεν καταληγουν να ανταποκριθουν στον τιτλο τους.
    τεταρτον:αν ειχα λεφτα ουτε που θα το σκεφτομουν..τωρα ομως,(που δεν εχω λεφτα) η λυση ειναι τα κερινα φτερα,δοκιμασμενα και μη αποτελεσματικα..και αντε να μετονομαζεις το πελαγος σε βεατρικιο..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. *οι υποσχέσεις που δίνουμε στον εαυτό μας είναι οι μεγαλύτερες προκλήσεις της ζωής μας.
    Κι αυτό γιατί εάν τηρησεις τη συμφωνία με το μέσα σου.. τότε βγαίνεις άλλος άνθρωπος από αυτό το μονοπάτι..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. μα είναι αδύνατον να τηρήσεις όλες τις υποσχέσεις που δίνεις στον εαυτό σου,δίνεις συνέχεια υποσχέσεις για να γίνεις καλύτερος άσχετα από το αν θα τις τηρήσεις γιατί είναι έμφυτη ανάγκη. πάντως το κείμενο μου θύμισε τη δική μου μοναξιά , αυτή που άλλες φορές με ανακουφίζει και άλλες με βασανίζει σαν το χειρότερο σαδιστή...όμως είναι και αυτή ένα μέσο για να φτάσουμε στην ψυχή μας , αυή είναι η οδός για τον τελικό προορισμό μας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή